შემოდგომა

შემოდგომის წვიმა,

მოლოდინი ზამთრის

და ფოთლები ყვითლად 

 გაფრენილი ქარში,

გაცრეცილი ფიქრი, 
გულში სველი გრძნობა,
მილეული შიში,
შეჩვეული მოცდა.
შეჩენილი ეჭვი 
აღარ იწვევს ტკივილს,
არც ის, რომ ხარ ერთი,
ვერ გაიყავ სხვისთვის.
დაბინდულა ყველა,
რაც რამ გწვავდა,გკლავდა,
დახვალ ჩუმად,
სევდაც შეუმჩნევლად დაგაქვს.
შემოდგომის ფერი,
მკაცრი, თანაც თბილი,
მარტოხელა ცრემლი,
მსგავსი წვეთის წვიმის.
დარი დგას და ავდარს
ეძახიან მაინც,
რას გაუგებ ამათ,
დარდი დარდად დარჩი.

შემოგომის წვიმა
მომენატრა მკაცრი
და ფოთლები ყვითლად
გაფრენილი ქარში...