სუსხი შესევია ქუჩებს.
თვალებს დაღი აზის ღამისთევის,
დარდი დამჩნევია ტუჩებს.
ახლაც ისევ ისე გადის წლები,
გულის ფეთქვას მარტო ვუსმენ.
ჩემი ოცნებაა ნაწამები,
უკვე იცრიცება, სულს ლევს.
ტრფობის, გახელების, აღტაცების
ვეძებ მიმობნეულ წუთებს,
ისევ განვიცდი და დანანებით
მაინც მარტოობას ვუძლებ.
